Wszystkie

Wyspy zawsze kojarzyły się nam z jakąś tajemnicą i niedostępnością. Ilekroć przepływaliśmy obok nich nieodmiennie intrygowało nas co też kryją w swoim wnętrzu.

Żłobek to niewielka miejscowość położona przy szosie prowadzącej z Ustrzyk Dolnych do Czarnej. Jadąc samochodem, możemy nie zwrócić na nią uwagi. Tymczasem warto.

Zagórz był dla mnie zawsze, tylko i wyłącznie, przystankiem na drodze w Bieszczady. Kojarzył się raczej ze słynnym pociągiem, nazywanym od końcowej stacji, "zagórzańskim" lub "zagórzem". Był tylko chwilą spędzoną na dworcu i przystanku PKS. Do czasu. Wszystko zmieniło się, kiedy odkryłem "Grób Nieczui".

Zagórski karmel to jeden z najciekawszych zabytków południowo-wschodniej polski. To także niezwykle malownicze, piękne i romantyczne miejsce. Generalnie - robi wrażenie.

Bieszczady to wolność i pułapka zarazem. Przyjechałeś raz - będziesz wracał. Dzikie, puste, odludne... Któż z nas nie doświadczał chwil, kiedy miał ochotę wszystko rzucić i wyjechać w... Bieszczady. Wielu, uczyniwszy to, już nigdy stamtąd nie powróciło. One way ticket. Ci, co zostali, budowali mit polskiego Dzikiego Zachodu, samemu stając się żywymi legendami bieszczadzkich „prerii".

W Smolniku znajduje się jedna z najpiękniejszych cerkwi w Bieszczadach.

W Równi zachowała się jedna z najpiękniejszych, a właściwie to najpiękniejsza cerkiew w Bieszczadach.

Na początku były góry. Chcieliśmy wejść na każde, nawet najmniejsze wzniesienie. Chcieliśmy wejść wszędzie. Każdy szczyt był potencjalnym „nieprzyjacielem" i dopiero „zaliczenie" go czyniło zeń naszego sprzymierzeńca. Chcieliśmy oglądać tylko takie góry, na których byliśmy. To była nasza idea, zmora i wolność zarazem.

Dwie wsie. Dwie cerkwie. Dwie pustki. Mnóstwo krzyży.